ایدئولوژی یعنی :
تحمیل یک عقیده آنارشیسم،
مبتنی بر ایدآلیست افراطی.
ایدئولوژی یک مکتب یا یک گفتمان نیست،
ایدئولوژی، تولد یک اختاپوس است.
اختاپوس بدون مغزی که بر بازوهای زهر آلود خود، عبارات دین، اقتصاد، فرهنگ، اختلاف ،عدالت و مردم را خالکوبی میکند و در کل یک وظیفه
واحد دارد و آن
فلج کردن روح جامعه است.
حکومت ایدئولوژیک :
حکومت تاثیر پذیر و برآمده از سلایق و علایق حاکمان نسبت به عوامل درونی و بیرونی و تفسیر آن بر قوانین یک جامعه را حکومت ایدئولوژیک میگویند.
محصول تفکر ایدئولوژیک،
دو گام ویران‌کننده است.
اخراج تخصص - استخدام تقید.
تنها وظیفه تفکرات ایدئولوژیک،
نادیده گرفتن تمام قابلیت های یک موضوع و کشف و ربط گزاره ای نزدیک به آرمان‌های ایدئولوژیک برای تشویق یا تنبیه است.
عجیب ترین
رفتار نظام های ایدئولوژیک،
این است که
فقر شهروندان خود را رفاه
و
رفاه شهروندان دشمن را فقر
نشان می‌دهد.
بدترین
رفتار نظام های ایدئولوژیک،
این است که در بادکنک تئوری توطئه چنان میدمند و انقدر
دشمن را بزرگ‌تر از حد تصور نشان می‌دهند که دشمن دیگر دلیلی برای حضور پیدا نمیکند.
رایج ترین
رفتار نظام های ایدئولوژیک،
استفاده از مدیران بی تجربه است.
انها خیلی راحت تمام دنیا را بر علیه شما متحد مینمایند.
کثیف ترین
شعار نظام های ایدئولوژیک،
این است که
فقر را ثواب و رفاه را گناه جلوه دهد.
جاهلانه ترین
اولویت مسوولان ایدئولوژیک،
یک تصمیم است :
همه چیز از اول.
خداوند انسان را آزاد آفرید،
و مدعیان دینی،
بدلیل نارضایتی از این تصمیم خداوند،
انسان را به اسارت خود درآوردند.
حکومت های برآمده از انقلابهای مردمی ،به ۳ ایستگاه ختم میشود:
۱-تامین عقاید رهبران
۲-سرقت دارایی های کشور توسط مدیران به بهانه تامین عقاید رهبران،
۳-نا امیدی عمومی و سکوت رهبران
درتمام سفرهایم،
از شرق شرق تا غرب غرب،
همواره هویت و کرامت انسان‌ها با نیکوکاری، لبخند و حفظ حقوق دیگران اندازه گیری میشود ،،،،
به غیر از سرزمین هایی با هویت ایدئولوژیک و به شدت مذهبی که فقط یک واحد اندازه گیری دارند
و آن ««فکر های منجمد »»است.
خطرناک ترین انسان‌ها، کسانی هستند که شغل آنها، ارتباطی مستقیم با اعتقادات مردم دارد. انها برای کسب درآمد، بی شرمانه خدا و فرستادگان خدا را بازیچه قرار می‌دهند و مهم ترین چیزی که برای ایشان اهمیت ندارد نفس انسان است.
حکومت ها برای بقا، نیاز به هزاران دوست دارند بجز حکومت های ایدئولوژیک که بدون دردسر، با یک دشمن بقایشان را تضمین میکنند.
در سرزمین های به شدت مذهبی،
ابتدا ؛
انتقاد از حاکمان جایز و انتقاد از خداوند کفر تلقی میگردد،
سپس ؛
انتقاد از حاکمان نیز مانند انتقاد از خداوند ،کفر تلقی میگردد.
و
دیری نمی‌پاید که انتقاد از خداوند جایز و انتقاد از حاکمان کفر تلقی میگردد.
در بحث با افراطیون مذهبی،(در هر کجای جهان )
اگر ساعت‌ها نیز به طول بیانجامد،
دست آخر به یک نتیجه خیلی واضح با فرد تندرو مذهبی خواهید رسید و آن،
ترس به خطر افتادن
«عقیده های سازمان یافته»»
فرد افراطی مذهبی است،
نه ترس به خطر افتادن دین و
مذهب بی زبان.
اگر یک پارامتر برای مقایسه نظام ایدئولوژیک و دمکرات وجود داشته باشد:
«جرأت نقد و شوخی با حاکم است .»
اگر در جامعه ای،
نقد وشوخی با حاکم غیر ممکن باشد،
میتوان نتیجه گرفت، ایدئولوژی با دموکراسی هیچگونه رابطه ای ندارد.
برای من جالب است
در ایام مذهبی،
کسانی که در روز های عادی نیز دل به کار و تلاش نمیدهند،
نگران به خطر افتادن دین و اعتقادات کسانی هستند که در ایام مذهبی نیز به کار و تلاش مشغول میشوند.
اگر مردم احساس کنند تعهدی به کشور ندارند یا حکومت آنها را از خود براند ،دیگر دلیلی ندارد کسی وظیفه اش را به درستی انجام دهد.
گوش های هر دو طرف، بسته میشود و صدایی شنیده نمی‌شود.
یادم می‌اید هنگامیکه با ناظم مدرسه میخواستیم دو کلام حرف بزنیم، کلمه اول را که میشنید ،میزد ،با چوب یا شلنگ یا سیلی ،فرقی نمیکرد ،میزد.
حوصله حرف را نداشت .زور دستش بود و سن و سالی ازش گذشته بود.
بعدا در دبیرستان، ناظم جوانی داشتیم که حرف اول را که میشنید ،حرف دوم را هم میشنید و بعد حرف سوم تا آخر.
الان میفهمم که پیر شدن،
انسان را بی حوصله و اگر زور دستش باشد وحشی میکند.
حکومت ها هم همینطور میشوند.
پیر که میشوند وحشی میشوند.
با یکی از دوستان به شدت ایدئولوژیک ،صحبت نرم میکردم.
او گفت : برای اداره کشور فقط نیروی مومن متعهد لازم است.
و
من گفتم : فقط نیروی متخصص متعهد لازم است.
به او‌گفتم :
اگر من و تو و یک خلبان کافر متخصص و یک قاضی مومن متعهد،
در هواپیمایی ۴ نفره نشسته باشیم و خلبان اصلی هواپیما دچار مشکل شود،
هدایت هواپیما را به خلبان کافر متخصص بدهیم یا به قاضی مومن متعهد ؟!
محصول حکومت های ایدئولوگ یا عقیدتی فقط ۳ چیز است :
تظاهر، تظاهر، تظاهر.
تظاهر به آرمان‌های ایدئولوژیک حکومت توسط مسوولان،
نه تحقق آرمان‌های آن.
لیاقت ؛
وحشتناک ترین حق،
و
کثیف ترین لباسی است
که صاحب منصبان برای پوشیدن آن،
خون مردم را مینوشند و به
وقیح ترین شکل
پوست اندازی اقتصادی میکنند.
احساس وظیفه هر از کار افتاده ای ،تنفر بر انگیز ترین نوع صدارت در قدرت است.
بر خلاف ادعای نظام های ایدئولوژیک
در نفی اقتصاد،
اولین فسادی که در این نظام ها دیده میشود،
فساد اقتصادی است.
بدترین حماقت بشر
این است که بخاطر اعتقادش بر علیه ظلم قیام کند،
در حالیکه میداند
ظلم و عقیده اش یکی هستند.
هرگز تلاش نکنید کسانی که از سر پافشاری بر مواضع خود، حاضر به
قبول اشتباهات نیستند را قانع کنید.
اگر با قبله نمای حرفه ای جهت صحیح حرکت را به انها نشان دهید،
یا باید تمام مسیرهای اشتباه را جبران نمایند و یا به راه غلط خود ادامه دهند.
از این به بعد ممکن است بخاطر لجاجت، دلیل شما را نپذیرند ولی امکان ندارد بتوانند خودشان را گول بزنند.
پس توقع نداشته باشید بعضی افراد، حرکت در مسیر اشتباه را پس از سالها جبران نمایند.
?مصلحت?،
بُرّنده ترین،
کثیف ترین
و زهر آلودترین شمشیری است که می‌تواند علاوه بر نابودی اعتقادات،
دین را نیز قربانی سیاست کند.
مرگ نظام های ایدئولوژیک زمانی است که دشمن برای همیشه با آنها،
«اعلام دوستی» نماید.
مرگ تفکر های ایدئولوژیک، زمانی است که دشمن برای همیشه دست از دشمنی با آنها بردارد.
بر خلاف ادعای ایده آلیسم های دینی،
پول و صنعت مهم‌ترین ستونهای نگهدارنده هر جامعه ای هستند و مکاتب پوپولیستی (مردم فریب )و ایدئولوژیک (شستشوی مغز ها )
آمده اند تا تقسیم ثروت بین مردم را حرام کنند و با فریب مردم، تمام ثروت را تصاحب نمایند.
نتیجه فقط یک ماکیاولیسم (حکومت بی قید و شرط بر اقتصاد و فرهنگ و دین ) است.
https://vrgl.ir/mzgWO
جهت مشاهده سرفصل های جامع ایدئولوژی، از لینک بالا استفاده نمایید.
شیراز-خیابان قدمگاه شرقی-نبش کوچه شش-کیهان مهد
با سابقه ترین مرکز تجهیز خانه های بازی و مهد کودک در ایران
09171135886
09216013886
07138205886
شعبه تهران:انتهای بزرگراه شهید سلیمانی
برای اولین بار در ایران، لیست قیمت همزمان در شیراز و تهران ( مجموعه کامل لوازم دبستان،مهدکودک، خانه بازی و شهر مشاغل) 09171135886
